Vakti zamanında bilge bir kişi "üniversiteyi beş senede bitiren bir, dört senede bitiren dört sene kaybetmiştir" demiş. Kendisine ne kadar katıldıysam artık, on küsur sene üniversitede öğrencilik yaptım. ODTÜ'de ise bu durum biraz değişikti. Bu sözü "üniversiteyi yedi senede bitiren bir, sekiz senede bitiren iki sene kaybetmiştir" diye güncellemek pek…
Yurtta kalmak zordur. Her odada dörder kişiden on sekiz odalı bir katta yetmiş iki kişi yaşar ve tümünüz, toplam altı tuvaleti kullanırsınız - aganın pohunun üstüne poh olmayan dünyada, sizin pohunuzun üstüne on bir kişininki düşer. Duşta da durum aynıdır. Memleketin yedi iklim dört köşesinden gelen bunca bebe, gelirken yanlarında…
Yıllardan bir yıl, aylardan bir ay. Sanırım Cumartesi günüydü ama Pazar da olabilir. Saat 11-12 civarı babam aradı. - Nerdesin? - (Uykulu bir sesle) Yurttayım, uyuyorum? - Ne bok yedin? - (Uykusuzlaşmaya başlamış bir ses) Uyanmadım henüz ama yumurta yaparım herhalde. - Karakoldan aradılar, seni arıyorlarmış. Ne bok yedin olum…
21 yaşındasınız. Yurttasınız, o canım Çarşamba günü dersiniz yok. Bilgisayar başında canınız sıkılmış, arkadaşlarınız da sizden farklı değil. Aylardan Mart, hava henüz dışarıda oturacak kadar güzel değil. Müzik yapıyorsunuz, "o kamışı g.tüne sokarım, yeter lan kafamızı s.ktiğin" şeklinde kıskançlığı da belli eden teşvik edici yorumlar alıyorsunuz. Ne yaparsınız? Evet, makinada…
Sene 2006, günlerden Şubat 26. Doğum günüm. Çok romantik, biraz stresli, bayağı da tırıvırı olduğumdan karlı havada Devrim'deyim, tribünde takılıyorum. Takılıyorum dediğim, öyle bira mira yok. Saat iki buçuk üç filan, hava eksi on derece. Nereye eline bira alıp g.tünü sıraya koyuyorsun? Oturuşun olur da kalkışın olmaz alimallah. Ben öyle…
Okulda ikinci senemdi. İlk senenin yılbaşı için ailemin yanına dönmüştüm, ikinci senemdeyse Ankara'da kalmıştım. Sebebim neydi inanın hatırlamıyorum, önemi de yok zaten. Yatılı okuyanlar bilirler, birkaç günlük tatillerde ve önemli zamanlarda yurtlar boşalır. Bizde de öyle oldu. Yurtta in cin çift kale. Ben varım, musluk var, usta var, bir de…
Okulda kaçıncı yılımın kaçıncı dönemiydi hatırlamıyorum. Sırf ortalama yükseltmek için aldığım bir dersin midterm'ü var. Yine bir kış günü, yine Ankara, yine ta yurtlar bölgesinden İdari A binasına o uzun yürüyüş. Neden yürüyüş? Çünkü ringle gidersem ya erken gideceğim, ya geç kalacağım. Tam vaktinde bölümde olmak en güzeli. Hangi normal…
Sanırım üçüncü senemdi. Yan odadaki çömezimiz, ki sadece hazırlıktakilerin ve yurttakilerin değil beraberinde belki okulun yarısını sadece dönemin yarısında tanımış olması herifteki şeytan tüyünün boyutunu göstermeye muktedirdir sanıyorum, "aga akşam arkadaşta toplanıyoruz, siz de gelsenize" dedi. "Lan s.kmişim senin arkadaşlarını, abi bile demiyorsunuz .mına koyim. Sizin arkadaşlığınıza mı kaldık s.kik"…